تصویر مردی است که نیمی از چهره‌اش را با برگه‌ای سفید پوشانده؛ برگه‌ای که روی آن طرحی ساده و مینیمال از صورت خندان کشیده شده است. تضاد میان جزئیات واقعی چهره و سادگی خطوط گرافیکی، بازی جالبی میان حقیقت و نماد پدید آورده است. در اینجا کاغذ هم نقاب است و هم آینه؛ هم چیزی را می‌پوشاند و هم چیزی را آشکار می‌سازد. نگاه آرام مرد و بستن چشم‌هایش، نشانه سکوت و پذیرش است، سکوتی که به جای کلام، حضور را منتقل می‌کند. بخش روانکاوانه: این اثر بازتابی از شخصیتی است که ترجیح می‌دهد بیشتر شنونده باشد تا گوینده، کسی که برای حل مسئله به جای درگیر شدن در جدل‌های بی‌پایان، سکوت و اندیشه را انتخاب می‌کند. برگه خندان در دست او، می‌تواند استعاره‌ای از نقابی اجتماعی باشد که برای حفظ آرامش و احترام به دیگران به کار گرفته می‌شود. جمله «البته نظر شما هم محترم است» به‌نوعی سازش‌کاری بیرونی و حل‌وفصل درونی را همزمان آشکار می‌کند. اثر به ما یادآور می‌شود که گاهی سکوت و گوش سپردن، نه نشانه ضعف بلکه شیوه‌ای برای یافتن راه‌حل و آرام نگه داشتن روان است؛ نقابی که نه برای پنهان کردن، بلکه برای حفاظت از خود و دیگران به‌کار می‌رود.